Ο 43χρονος ηθοποιός ήταν στη Γαλλία με ένα κινηματογραφικό συνεργείο και τον 25χρονο Βρετανό τραγουδιστή Tom Odell, για να βεβαιωθεί για τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στο αυτοσχέδιο χωριό, το οποίο πρόκειται να κατεδαφιστεί.
Αλλά μόλις σταμάτησαν να τραβάνε οι κάμερες, το συνεργείο περικυκλώθηκε από μερικούς μετανάστες που τους έκλεψαν τα κινητά τηλέφωνά τους.
Ο σταρ ήταν ήδη στο λεωφορείο της ομάδας παραγωγής όταν οι μετανάστες επιτέθηκαν.
«Συγκλονιστήκαμε που είδαμε μερικούς από τους μετανάστες να ενεργούν σαν χούλιγκαν του ποδοσφαίρου.
«Η ομάδα ασφαλείας δέχτηκε πέτρες από αυτούς, και έσπασαν και έκλεψαν από δύο άτομα τα τηλέφωνά τους. Στον Jude και τον Tomειπώθηκε να μείνουν μέσα στο λεωφορείο λίγο πριν από την ενέδρα, καθώς η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι».
Ο σταρ είχε περιοδεύσει το στρατόπεδο, το οποίο έχει χαρακτηριστεί "επικίνδυνο", ζητώντας από την κυβέρνηση να επιτρέψει στα παιδιά που ζουν εκεί να μπουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, αν έχουν οικογένεια εδώ.
Αυτά που δεν συγκινούν τον σταρ:
Το παρακάτω βίντεο είναι συγκλονιστικό. Μιλάει για το τι βιώνουν οι κάτοικοι του Καλαί, μία κάτοικος γέννημα - θρέμμα της πόλης, η Simone. Δίνει μια εύγλωττη και παθιασμένη περιγραφή του ολοκληρωτικού χάους που επικρατεί στην πόλη με τις καθημερινές φρικαλεότητες που οι κάτοικοι της πόλης πρέπει να υπομείνουν από τους "πρόσφυγες", για τους οποίους όλοι αυτοί οι χρυσοπληρωμένοι σταρ «νοιάζονται», χωρίς να δίνουν φυσικά, δεκάρα για το τι τραβάνε οι κάτοικοι των περιοχών αυτών..
Η κυρία Simone, θυμάται με θλίψη το πόσο ωραία ήταν αυτή πόλη, που όλοι απολάμβαναν ήσυχους περιπάτους με ασφάλεια. Και μετά ήρθαν οι «δυστυχισμένοι». Ξαφνικά, από τη μια μέρα στην άλλη, βρέθηκαν χιλιάδες μετανάστες, στην πραγματικότητα αυτή τη στιγμή υπάρχουν 18.000 και δημιουργήθηκε η "ζούγκλα". Μια πόλη μέσα στην πόλη. Με ντισκοτέκ, καταστήματα, σχολεία, κομμωτήρια και οίκους ανοχής, με δρόμους στους οποίους έδωσαν δικά τους ονόματα και την αστυνομία να μην μπορεί καν να εισέλθει εκεί – καθώς ως «μουσουλμανικός τομέας» η είσοδος είναι απαγορευμένη. Η κατάσταση είναι τραγική. Σπάνε αυτοκίνητα με σίδερα, χτυπούν ανθρώπους, ακόμα και παιδιά, βιασμοί, κλοπές, διαρρήξεις είναι συνηθισμένα φαινόμενα. Ο γιος της δέχτηκε επίθεση στο κέντρο της πόλης από τρεις λαθρομετανάστες, αλλά επειδή είναι δυνατό παιδί κατάφερε να υπερασπιστεί τον εαυτό του, μέχρι που άρχισε να τρέχει εναντίον του ομάδα τριάντα μεταναστών που έρχονταν να τον σφάξουν. Μπόρεσε και έφυγε. Χτυπούν τα παιδιά όταν επιστρέφουν από το σχολείο ή όταν πηγαίνουν στο σχολείο. Η αστυνομία είναι αδιάφορη. Δυστυχώς οι κάτοικοι δεν διαμαρτύρονται μαζικά. Έχουμε τελειώσει, είμαστε νεκροί. Και οι κάτοικοι του Καλάι είναι σαν τα πρόβατα. Υπάρχουν και οι ομάδες "No Borders", οι οποίοι είναι αυτοί που ωθούν τους λαθρομετανάστες να δημιουργήσουν χάος. Έχω δει τα ΜΑΤ να υποχωρούν μπροστά από μετανάστες. Αυτό με έκανε να κλάψω. Είπα στον εαυτό μου: αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Είμαστε στο σπίτι μας, είμαστε στη χώρα μας, βρίσκονται στην πόλη μας. Βγάζουν ανθρώπους από τα σπίτια τους. Εμένα μου κάνουν έξωση από το σπίτι μου τον άλλο μήνα. Έχω τον άντρα μου άρρωστο με καρκίνο, αλλά δεν τους νοιάζει. Οι Γάλλοι πρέπει να συνθλιβούν, πρέπει να τους γίνει έξωση. Να αφήσουμε ελεύθερο τον χώρο για να μας αποικίσουν.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου