Χρειάζεται βαθιά και ουσιαστική κατανόηση τόσο
της ελληνικής όσο και της αγγλικής γλώσσας για να μπορέσει κανείς να γράψει και
να εκφωνήσει όχι έναν, αλλά δυο τέτοιους λόγους. Χρειάζεται και ένα δυνατό
κίνητρο, ένας λόγος. Ποιος ήταν αυτός; Σύμφωνα με τον Ν. Σαραντάκο, δεν ήταν
κάποια ιδεολογική εμμονή εθνικο-πατριωτικού χαρακτήρα στην ελληνική γλώσσα. Ήταν
μια σαφής πολιτική κίνηση: να στρέψει το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινής γνώμης
στη βαθιά λαβωμένη από τον εμφύλιο πόλεμο, Ελλάδα. Οι λόγοι εκφωνήθηκαν στο
πλαίσιο των ετήσιων συναντήσεων της Παγκόσμιας Τράπεζας. Η πρώτη ομιλία έγινε το
1957 και προκάλεσε τόσο ενθουσιασμό που μετά από απαίτηση του επικεφαλής της
διεθνούς Τράπεζας, επαναλήφθηκε παρόμοια ομιλία το 1959. Ο Ζολώτας ήταν
διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος.
Το κείμενο της πρώτης ομιλίας, αφού ενημέρωσε
το κοινό για το εγχείρημα του, προκείμενου να τραβήξει την προσοχή τους, είναι
το εξής: «Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus
and the Oecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms methods and
policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas.
With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous
Organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and
synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate some
agony and melancholy. This phenomenon is charateristic of our epoch. But, to my
thesis we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis
from chaos and catastrophe. In parallel a panethnic unhypocritical economic
synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my
eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to your Kyrie to the eugenic and
generous American Ethnos and to the organizers and protagonists of this
Ampitctyony and the gastronomic symposia».
Αν και μίλησε στα «ελληνικά» τον αντελήφθησαν
οι πάντες. Ίσως επειδή και το ακροατήριο είχε υψηλή γνώση της αγγλικής και
πολλοί είχαν διδαχθεί αρχαία στο σχολείο τους. Το τέλος της ομιλίας προκάλεσε
παρατεταμένο χειροκρότημα και ανυπόκριτο θαυμασμό, ενώ πολλές εφημερίδες των
ΗΠΑ, του αφιέρωσαν τίτλους στην πρώτη σελίδα Το κείμενο της δεύτερης ομιλίας
είναι το ακόλουθο:
Kyrie, It is Zeus” anathema on our epoch for
the dynamism of our economies and the heresy of our economic methods and
policies that we should agonize the Scylla of numismatic plethora and the
Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncrasy to be ironic or
sarcastic, but my diagnosis would be that politicians are rather
cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora,
they energize it through their tactics and practices. Our policies have to be
based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a
metron between political, strategic and philanthropic scopes. Political magic
has always been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies,
oligopolies, monophonies, monopolistic antagonism and polymorphous
inelasticities, our policies have to be more orthological. But this should not
be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic
economists. Numismatic symmetry should not hyper-antagonize economic acme. A
greater harmonization between the practices of the economic and numismatic
archons is basic. Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more
and more our economic and numismatic policies panethnically. These scopes are
more practicable now, when the prognostics of the political and economic
barometer are halcyonic. The history of our didymus organizations in this sphere
has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the
polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed
organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not
without criticism on one or two themes, with the apostles and the hierarchy of
our organs in their zeal to program orthodox economic and numismatic policies,
although I have some logomachy with them. I apologize for having tyrannized you
with my Hellenic phraseology. In my epilogue, I emphasize my eulogy to the
philoxenous autochthons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you,
Kyrie, and the stenographers."
Ο Ξενοφών Ευθυμίου Ζολώτας (1904-2004) ήταν
οικονομολόγος και ακαδημαϊκός. Διετέλεσε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και
πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1904 στην Αθήνα.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τη Λειψία και οικονομικά στο Παρίσι.
To 1924 πήρε πτυχίο από την Ανωτάτη Εμπορική Σχολή Λειψίας. Το 1925 ανακηρύχθηκε
Διδάκτωρ των Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Λειψίας
με τη διδακτορική του διατριβή "Η Ελλάς εις το στάδιον της εκβιομηχανίσεως".
Αργότερα συμπλήρωσε τις σπουδές του στην Αγγλία. Το 1928 έγινε Υφηγητής της
Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το ίδιο έτος εξελέγη, σε ηλικία
μόλις 24 ετών, Καθηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στο νεοϊδρυθέν τότε
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου παρέμεινε τρία χρόνια. Το 1931
εξελέγη τακτικός καθηγητής στην έδρα της Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο
Αθηνών, από όπου απομακρύνθηκε από τη Δικτατορία το 1968. Η έναρξη της
πανεπιστημιακής του καριέρας συνέπεσε με την τετραετία 1928-1932 του Ελευθερίου
Βενιζέλου, ο οποίος του πρότεινε να αναλάβει τη Γενική Γραμματεία του Ανωτάτου
Οικονομικού Συμβουλίου. Όμως, ο Ξενοφών Ζολώτας αρνήθηκε την πρόταση,
προτιμώντας να συνεχίσει το πανεπιστημιακό του έργο. Έτσι, περιορίσθηκε στη
συμμετοχή του στο Ανώτατο Οικονομικό Συμβούλιο ως Μέλος.
Το έργο του
Ο Ξενοφών Ζολώτας επέδειξε πλούσιο συγγραφικό
έργο, κυρίως οικονομικού περιεχομένου, ένα μεγάλο μέρος του οποίου έχει
μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες. Το 1952 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Κατέλαβε κορυφαίες θέσεις σε ελληνικούς και διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς,
όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τον ΟΗΕ, τη Νομισματική Επιτροπή και την
Οικονομική Επιτροπή της Ευρώπης.Σημαντική ήταν η συνεισφορά του, ως Διοικητή της
Τραπέζης της Ελλάδος, στη Συμφωνία Σύνδεσης Ελλάδας- ΕΟΚ το 1962, σύμφωνα με την
οποία η χώρα κατέστη το πρώτο συνδεδεμένο κράτος με την κοινότητα[1].
Κυβερνητικό αξίωμα ανέλαβε για πρώτη φορά ως
υπουργός Συντονισμού στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Δημητρίου Κιουσόπουλου.
Υπουργός Συντονισμού διετέλεσε επίσης από τον Ιούλιο του 1974 έως το Νοέμβριο
της ίδιας χρονιάς στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Αμέσως μετά (1974) διορίστηκε Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, από την οποία
αποχώρησε το 1981 με τον τίτλο του επίτιμου πρόεδρου της. Τέλος, στις 23
Νοεμβρίου του 1989 ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας έως τις 11 Απριλίου του
1990 ως πρόεδρος της Οικουμενικής κυβέρνησης που στήριζαν η ΝΔ και ο Συνασπισμός
της Αριστεράς. Ο Ξενοφών Ζολώτας απεβίωσε στις 10 Ιουνίου 2004 σε ηλικία 100
ετών.
Στον Ξενοφώντα Ζολώτα αποδίδεται η
ανασυγκρότηση της χώρας μετά τον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς αυτός κατάφερε με
πρωτοποριακά νομισματικά μέτρα να στηρίξει ξανά την μεταπολεμική οικονομία. Τα
βασικότερα από τα μέτρα αυτά είναι η υποτίμηση της δραχμής το 1953 και το
«κόψιμο» τριών μηδενικών από τα χαρτονομίσματα το
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου