Ο Χριστόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζει «Μακεδόνες μειονοτικούς» που ζουν στην Ελλάδα!!!
O υποψήφιος Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Χριστόπουλος πριν από μερικά χρόνια καθύβριζε την Ελληνική Δικαιοσύνη, δηλώνοντας ότι ζει τον «Μακεδονικό της μεσαίωνα»...
Είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό το σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας «Δημοκρατία», ότι ο υποψήφιος Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Χριστόπουλος πριν μερικά χρόνια καθύβριζε την Ελληνική Δικαιοσύνη, δηλώνοντας ότι ζει τον «Μακεδονικό της μεσαίωνα», επειδή απέρριψε το αίτημα φιλοσκοπιανών Εθνικιστών να ιδρύσουν στη Φλώρινα «Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού», αναφέρει σε δήλωσή της η εκπρόσωπος τύπου της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Ιωαννίνων,Άννα Ασημακοπούλου Το αίτημα είχε υποβληθεί από άτομα που αυτοαποκαλούνται «Μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα, και προωθούν την προπαγάνδα των Σκοπίων. Ο κ. Χριστόπουλος, αναγνωρίζει επίσης και «Μακεδόνες μειονοτικούς» που ζουν στην Ελλάδα! Αποτελεί δικαίωμα του κ. Τσίπρα να επιλέγει τα στελέχη που θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας στο Ευρωκοινοβούλιο, συνεχίζει η κ. Ασημακοπούλου. Όμως κανείς δεν περιμένει ότι θα αποδοκιμάσει τέτοιες επικίνδυνες απόψεις. Γιατί προφανώς τις πιστεύει και ο ίδιος. Ακολουθεί η δήλωση του κ. Χριστόπουλου :
Ένα ακόμη «δικαστικό λάθος»:
Το Δ.Σ. της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου σε συνεδρίαση της 13ης Φεβρουαρίου 2004 εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση :
Ένα ακόμη «δικαστικό λάθος»: η μη αναγνώριση της Στέγης Μακεδονικού Πολιτισμού
Πρόσφατα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Φλώρινας (απόφαση 243/19.12.2003) απέρριψε για δεύτερη φορά αίτηση εγγραφής του σωματείου με την επωνυμία «Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού» εξαιτίας της «σύγχυσης που προκαλείται αναφορικά με τη σωματειακή δράση του». Η σύγχυση που προκάλεσε στο δικαστήριο το όνομα του σωματείου οφείλεται στη μειονοτική ταυτότητα των ιδρυτικών του μελών και των καταστατικών του στόχων. Η σύγχυση αυτή, μάλιστα, παρέσυρε το δικαστήριο σε δικανικές εκτιμήσεις αναγόμενες σε εξωνομικά στοιχεία, τα οποία εμπίπτουν στο πεδίο έρευνας της ιστορικής γλωσσολογίας.
Δύναται όμως η “σύγχυση” αυτή να οδηγεί ένα δικαστήριο στην απόρριψη της αίτησης εγγραφής ενός σωματείου, όταν μάλιστα αυτό, ύστερα από μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες κατέληξε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και δικαιώθηκε; Στην απόφαση αυτή (Σιδηρόπουλος και λοιποί, 10.7.1998), τo Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η συνεταιριστική ελευθερία δεν μπορεί να περιοριστεί και μάλιστα προληπτικά με την αιτιολογία ότι μια μειονοτική ταυτότητα δεν υφίσταται ή ότι ενδέχεται να αποτελέσει κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια και τάξη. Η ελληνική κυβέρνηση είχε τότε διαβεβαιώσει το Συμβούλιο της Ευρώπης ότι η προηγούμενη περιπέτεια του σωματείου αυτού οφειλόταν σε «δικαστικό λάθος».
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου θεωρεί ότι η απόφαση του Πρωτοδικείου Φλώρινας είναι πρωτοφανής στα ελληνικά νομικά χρονικά: όχι διότι, για ακόμη μια φορά, προληπτικά καταστέλλει την ελευθερία συνεταιρισμού ελλήνων μειονοτικών με την επίκληση «άμεσου κινδύνου για τη δημόσια τάξη», αλλά διότι επανεξετάζει επί της ουσίας την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Στρασβούργου, καταστρατηγώντας έτσι την αρχή της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας που η δικαιοδοσία του παρέχει, και επομένως το ελληνικό Σύνταγμα.
Η Ελλάδα σύρεται σε νέες πολιτικο-νομικές περιπέτειες, επειδή ένα τμήμα της ελληνικής δικαιοσύνης ζει ακόμη στο μακεδονικό του μεσαίωνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου